بررسی آگاهی دندان پزشکان عمومی شهر کرمانشاه در ارتباط با بیماران مبتلا به اختلالات خون ریزی دهنده

مقدمه: لازم است دندان پزشکان درباره تأثیر بیماری های انعقاد خون بر نحوه برخورد با بیمارانشان آگاهی کافی داشته باشند. با توجه به اهمیت این موضوع، هدف از تحقیق حاضر، تعیین آگاهی دندان پزشکان عمومی شهر کرمانشاه در زمینه اقدامات لازم در بیماران با اختلالات خون ریزی دهنده بود. مواد و روش ها: این تحقیق به روش مقطعی و در سال 1391 با انتخاب تصادفی 90 دندان پزشک در بخش دولتی و خصوصی در شهر کرمانشاه انجام شد. سطح آگاهی با استفاده از پرسش نامه خودایفا درباره شرایط پر خطر برای خون ریزی در اقدامات دندان پزشکی (11 امتیاز) و آزمایشات انعقاد خون (هشت امتیاز) بررسی شد. جهت بررسی ارتباط بین متغیرها از آزمون همبستگی pearson و آنالیز واریانس یک طرفه استفاده شد (05/0 = α). یافته ها: از 90 نفر دندان پزشک، 79 نفر به پرسش نامه طرح به طور کامل پاسخ دادند. میانگین امتیاز سطح آگاهی از سقف 19 امتیاز برابر 2/3 ± 9/10 بود. 3/63 درصد دارای آگاهی قابل قبول (نمره برابر یا بیشتر از 60 درصد کل امتیاز) بودند. در بخش اقدامات دندان پزشکی پر خطر برای خون ریزی حدود 40 درصد دندان پزشکان در این بخش امتیازی کمتر از هفت داشتند. در بخش مربوط به آزمایشات و برخورد با اختلالات انعقادی تنها 34 درصد دندان پزشکان امتیاز بالای 5 کسب کردند. با افزایش سابقه کار، میزان احتیاط و استفاده از آزمایشات کنترل وضعیت انعقادی، کاهش یافت (02/0 = p value). نتیجه گیری: بر اساس یافته های به دست آمده در این مطالعه، میزان آگاهی دندان پزشکان در مورد اختلالات خون ریزی دهنده کافی به نظر نمی رسد. اجرای برنامه های آموزشی دراین زمینه توصیه می گردد.